110. Zielona heroina 10/26

Louis wpuścił go przez wejście dla personelu i postawił burbon na koszt firmy. Dzieciak specjalnie zamienił się na zmiany, by z nim pogadać, choć kompletnie nie wiedział dlaczego.

- Jak poszło wczorajsze spotkanie z DiNozzo? – zapytał Louis stojąc za barem. – Byłem trochę zajęty i nie patrzyłem.

- Było dobrze. – odparł, powoli pijąc burbon. Tego wieczora nie smakował jednak tak dobrze, jak zwykle. – Przynajmniej dla mnie.

- Zawsze najlepiej wychodzą na tym tacy jak ty. Wątpię, że DiNozzo czerpie z tego jakąś przyjemność.

- Uwierz mi, czerpie.

Wiele dziwek mogło udawać, że lubi seks, ale DiNozzo zdecydowanie nie udawał. Słychać to było w jego głosie, kiedy opowiadał o tym, co mógł zrobić swoimi ustami.

- Na twoim miejscu nie traciłbym na niego czasu. Jeśli przyszedłeś po drugą rundę, to możesz zapomnieć, on rzadko kiedy bierze dwa razy tę samą osobę.

- Tym razem zrobię wyjątek.

Gibbs nawet nie drgnął, gdy usłyszał za sobą głos DiNozzo, podniecający i kuszący. Pociągnął łyk burbonu, by uspokoić pożądanie. Jeszcze było za wcześnie.

Louis wydawał się być zdziwiony nagłym pojawieniem DiNozzo i szybko się ulotnił, zostawiających ich samych. Na tyle na ile pozwalała sala pełna ludzi.

DiNozzo przysiadł się do niego i z uśmiechem odebrał mu szklankę, tak jak wczoraj.

- Zmieniłeś zdanie? – zapytał, biorąc łyk ze szklanki. Jego grdyka poruszyła się gwałtownie w górę i w dół, gdy przełknął alkohol. Gibbs złapał się na tym, że nie mógł oderwać wzroku od tego widoku.

- W sprawie?

Z ust DiNozzo nie znikał uśmiech. Nie spuszczając wzroku z Gibbs, wyciągnął ze szklanki kostkę lodu i zaczął ją ssać. Strużka wody popłynęła mu po brodzie i zatrzymała się na obojczyku, tuż przed rozpięta u góry koszulą.

- Dobrze wiesz, jakiej.

Opanowanie przychodziło mu znacznie trudniej, niż poprzedniego dnia. Tym razem DiNozzo się przygotował, odsłonił jeszcze więcej ciała, uwydatnił je dobrze dopasowanym ubiorem. I ten zapach... Gibbs czuł jego wodę po goleniu pomimo tego, że wkoło unosił się zapach potu i dymu papierosowego. Już tracił kontrolę, a rozmawiali dopiero dwie minuty. Też powinien był się przygotować, mógł się domyślić, że dzieciak zmieni strategię. Przeklęty bachor, pomyślał, zaciskając zęby ze złości. Nie tak to zaplanował, ale była jeszcze szansa na odzyskanie kontroli, musiał to tylko dobrze rozegrać, pozbawiając dzieciaka pewności siebie.

Z uśmiechem wyciągnął kostkę lodu z pomiędzy warg DiNozzo. Powstrzymał drżenie, gdy jego język dotknął koniuszka palca.

- Czyżbyś znalazł zastępstwo dla lodu? – zapytał, oblizując palce z resztek wody. Jeden palec potrzymał w ustach nieco dłużej, niż było trzeba. Gibbs zacisnął dłoń na szklance, nie dając po sobie nic poznać.

- Na wszystko przyjdzie jeszcze pora. – obiecał i nachylił się w stronę dzieciaka. – Na razie chcę cię trochę poznać.

- Rozmowa przed seksem? Mogę to załatwić.

- Nie masz wyjścia.

- Wydaje mi się, że decyzja o tym, co robimy należy do mnie. – zauważył z satysfakcją. – Ja swojej umowy dotrzymałem, nie robiłem nic przed spotkaniem z tobą.

- Pamiętałeś o naszej umowie? – zdziwił się. Nie spodziewał się tego, nawet jeśli postawił taki warunek.

- Jasne. Nikomu nie obciągnąłem, słowo. Nawet umyłem zęby.

- Jakoś trudno mi wierzyć na słowo osobie, która się puszcza.

- To nie ja się puszczam, tylko inni puszczają się ze mną.

- Nazywaj to jak chcesz i tak jesteś dziwką.

DiNozzo roześmiał się i napił burbonu, obserwując Gibbsa cały czas.

- Byłem nazywany gorzej. – wyznał, choć nie było to wielkim sekretem. – A ty nie jesteś pierwszym, który tak uważa.

- Widać ludzie mają powody.

- Nie biorę za to pieniędzy, a o ile wiem, dziwki tak robią.

- W takim razie jesteś kiepską kurwą, skoro nawet nie bierzesz za to pieniędzy.

O dziwo, ta uwaga oburzyła DiNozzo, który wyprostował się cały i spojrzał wściekle na Gibbsa.

- Jeśli myślisz, że pozwolę się obrażać, to jesteś w błędzie.

Tego nie przewidział. Kto by pomyślał, że dzieciak jest tak wrażliwy. Pytanie tylko, co go tak obraziło, samo nazwanie go dziwką, czy kiepską dziwką.

- Myślę, że mi pozwolisz. – Gibbs złapał chłopaka za włosy i brutalnie przyciągnął do siebie. DiNozzo spadłby, gdyby nie podtrzymał się jego ramion. – Mam na imię Jethro. I naprawdę chcę cię zerżnąć.

Nawet ślepy zauważyłby, że to jedno zdanie podnieciło DiNozzo, który wypuścił z drżeniem powietrze. Jego palce zacisnęły się mocno na ramionach Gibbsa, gdy pochylił się nad nim jeszcze bardziej, muskając ustami skórę na szyi.

- Widzę. – wyszeptał mu wprost do ucha, kładąc dłoń na jego kroczu. Gibbs nie mógł już dłużej udawać, że nie jest ani trochę twardy. – Masz jakiś fetysz, by w łóżku wyzywać partnerów od dziwek, Jethro?

- To zależy.

Jego ręka wciąż spoczywała we włosach dzieciaka. Były miękkie i przyjemne w dotyku, nawet nie zauważył, kiedy zaczął się nimi bawić.

- Zrobiłem już jeden wyjątek tego wieczora. – powiedział Tony. Pozycja w której się znajdował była niewygodna, ale nie wyglądał, jakby mu przeszkadzała. – Mogę zrobić i drugi.

Gibbs zadrżał, gdy dzieciak ugryzł go w szyję, a potem zaczął mocno ssać skórę, usiłując zostawić na niej znak. Mógł się przechwalać cały czas, ale wszystko co do tej pory powiedział, było prawdą. Jego usta były nieziemskie. Nic dziwnego, że miał takie powodzenie.

Tony jęknął usatysfakcjonowany, najwyraźniej osiągnął sukces, ale Gibbs nie zamierzał dłużej ciągnąc tej farsy. Udało mu się odzyskać część kontroli, nie chciał tego zaprzepaścić, choć wszystko w jego ciele podpowiadało mu, by pozwolić dzieciakowi robić swoje.

- Pamiętaj. – powiedział, odsuwając go od siebie. Tony z trudem złapał równowagę na stołku. – Na wszystko przyjdzie pora.

Dzieciak oblizał usta i uśmiechnął się zadowolony. Pewnie mu się wydawało, że kontroluje sytuację, choć robił wszystko jak posłuszny piesek, a przecież nigdy tak nie robił.

- Dobra, chcesz zgrywać wieczną dziewicę, proszę bardzo. Co chcesz wiedzieć? – spytał, opierając się o bar.

- Ciebie nic nie interesuje?

- Jedyna rzecz, jaka mnie w tobie interesuje, jest w twoich spodniach i przed końcem nocy, zamierzam ją dostać.

Teraz Gibbs się uśmiechnął.

- Zobaczymy.

Zamówili po drinku i zaczęli rozmawiać. Tony się wzbraniał, był niecierpliwy, o czym świadczyło wybrzuszenie w jego spodniach. Najchętniej znalazłby się teraz na tyłach klubu, z kutasem Gibbsa w ustach.

Jeszcze trochę, powtarzał sobie. Niedługo dam ci to, czego pragniesz, tylko najpierw ty daj mi to, czego ja chcę.

Nie trzeba było szczególnie zachęcać dzieciaka do rozmowy, okazał się całkiem gadatliwy, zwłaszcza po kilku drinkach i przy interesującym temacie. Gibbs opowiedział mu co nieco o sobie, ale dopiero wzmianka o służbie w Marines przykuła jego uwagę tak naprawdę.

- Marines? A to ciekawe. Nie wyglądasz na żołnierza. – zauważył. Bawił się szklanką, w której miał już szóstego drinka. Gibbs zauważył, że powoli pochyla się coraz bardziej do przodu. Musieli zwolnić, póki był jeszcze czas, potrzebował dzieciaka w miarę trzeźwego.

- Mało żołnierzy widziałeś.

DiNozzo zaśmiał się, przymykając nieznacznie oczy. Mógł być obrzydliwy, ale trzeba było mu przyznać, że śmiech miał przyjemny dla ucha.

- Głównie w filmach. W tych porno też. – powiedział i dopił drinka. Chciał zamówić następnego, ale Gibbs złapał go za rękę.

- Wystarczy.

- Czyżby? – Tony odwrócił się do niego. Nawet pomimo migającego światła, Gibbs dostrzegał jego zaczerwienione policzki i zamglone oczy. – W końcu zabierzemy się do roboty?

- Jeszcze nie.

Tony zmrużył oczy i zmarszczył czoło. Wyglądał jak dziecko, któremu czegoś odmówiono, co było dosyć bliskie prawdy.

- Ile jeszcze zamierzasz czekać? – zapytał. – Napiłem się z tobą, porozmawiałem, czego jeszcze potrzebujesz?

Wiele, chciał odpowiedzieć. Potrzebuję od ciebie dowodów świadczących przeciw twojemu tatusiowi. Seks z tobą to tylko pewien etap, który muszę pokonać.

- Czemu tobie się tak śpieszy? – odpowiedział pytaniem na pytanie. – Aż tak bardzo tego chcesz?

- Lubię robić facetom laskę. A ty... jesteś intrygujący. Już sam nie wiem, co o tobie myśleć. Wiem, że mnie pragniesz, sam to powiedziałeś, ale z drugiej strony się wahasz. Boisz się czegoś?

Jak na pijanego, dzieciak myślał całkiem trzeźwo. Jego oczy były teraz całkowicie przytomne, tak jakby nie wypił ani kropli alkoholu.

Gibbs postanowił postawić wszystko na jedną kartę.

- Chcesz wiedzieć, czemu się waham? – zapytał. Dzieciak przytaknął. – Bo nie chcę, żeby to skończyło się dzisiaj. Chcę mieć możliwość posiąść cię każdego dnia, kiedy tylko chcę, a nie tylko wieczorem w klubie, kiedy akurat będziesz miał na mnie ochotę.

Oddech Tony’ego stał się szybszy, gdy to usłyszał, oczy znowu zaszły mu mgłą, a źrenice zrobiły się szerokie. Z błogim uśmiechem pochylił się w stronę Gibbsa, przejeżdżając palcem po malince, którą zrobił mu na szyi.

-Już zostawiłem swój znak. – powiedział i zastąpił palec językiem. – Jeśli tak stawiasz sprawę, to mogę się na to zgodzić. Ale pod jednym warunkiem.

Nadal udajesz, że masz kontrolę? Nie zauważyłeś, że jesteś pijany i wpadłeś w moje sidła? Biedny dzieciak. Miał ochotę się roześmiać, ale nie zrobił tego. Zamiast tego wsunął dłoń pod koszulę chłopaka, gdzie znalazł dobrze uformowane mięśnie. Brzydził się tego dzieciaka, ale jednocześnie tak bardzo chciał go mieć. Był takim pieprzonym hipokrytą.

- Jaki to warunek?

Tony wyprostował się nieco, tak że ich twarze były teraz na wprost siebie.

- Wyjmij z szafy stary mundur. – Gibbs z trudem zauważył, że dzieciak już nie siedzi, a stoi pomiędzy jego rozchylonymi nogami. – Kręcą mnie wojskowi.  

Potem wszystko potoczyło się szybko. Tony go pocałował i był to najlepszy pocałunek, jakiego w życiu doświadczył. Dzieciak całował agresywnie i z wielkim pożądaniem, ich zęby uderzyły o siebie, ale nie zwrócili na to największej uwagi.

Gibbs złapał go za koszulę z tyłu i przyciągnął bliżej, pozwalając, by ich języki się spotkały. Ale to wciąż nie było dość blisko. Wstał i popchnął DiNozzo na bar, przypierając go do niego mocno. Usłyszał jęk bólu, ale zignorował go, te usta były zbyt słodkie, a ręce, które wślizgnęły mu się pod koszule, zbyt dobre.

Tony drapał go po plecach i ocierał się o niego jak szalony. Obaj zapomnieli, że są jeszcze w klubie, zwłaszcza dzieciak, który zaczął mu rozpinać spodnie. Gibbs musiał go powstrzymać, chwytając go za nadgarstki. 

- Nie tutaj. – wydyszał w jego rozchylone usta. Tony go nie posłuchał, tylko znowu pocałował. Gibbs jęknął, ale nie zaprotestował. I tak nikt nie zwracał na nich uwagi.

Dzieciak stał się jeszcze śmielszy, w końcu udało mu się rozpiąć jego spodnie i wsadzić do środka rękę. Gibbs zacisnął mocno dłonie na biodrach Tony’ego, gdy poczuł chłodną dłoń na swoim członku. Nagle w klubie zrobiło się stanowczo za gorąco, musieli stąd wyjść.

Znowu złapał go za nadgarstki i odsunął od siebie. W oczach chłopaka pojawiło się rozczarowanie.

- Wyjdźmy. Tu jest za gorąco.

Tony przytaknął i pociągnął go w stronę wyjścia. Gibbs mógł przysiąc, że czuje na sobie wzrok Louisa.

Znaleźli się na zewnątrz, noc była przyjemna i chłodna, co jednak ani trochę nie ostudziło ich zapału.

Tony pchnął go na ścianę klubu, chcąc wrócić do przerwanej czynności, ale Gibbs mu nie pozwolił. To on miał kontrolę, dzieciak miał tylko myśleć, że ją posiada.

- Co znowu? – zapytał zirytowany. Usta miał opuchnięte od pocałunków, a zieleń w jego oczach prawie całkowicie zniknęła, zastąpiona przez czerń poszerzonych źrenic.

- Pokaż na co cie stać bez użycia rąk. – zaproponował. Chciał zobaczyć, jak bardzo zdesperowany jest dzieciak.

Tony zaczął klękać, ale Gibbs złapał go za ramiona.

- I bez ust. – dodał z uśmiechem. Dzieciak popatrzył na niego zdziwiony, dopóki sam się nie uśmiechnął.

Chwilę później ich usta znowu się połączyły. Tony przyparł go tak mocno do ściany, że był pewny, że nie obędzie się bez posiniaczonych pleców następnego ranka. Ale w tej chwili mało go to obchodziło. Objął dzieciaka mocno i przyciągnął jak najbliżej, nie przestając go całować.

Jęcząc mu wprost do ust, Tony zaczął się o niego ocierać, obaj byli już niezwykle twardzi i każdy dotyk wywoływał ogromną przyjemność.

Gibbs zawsze długo wytrzymywał w czasie seksu, ale tym razem czekał już zbyt długo, by czekać jeszcze dłużej na upragnione spełnienie. Tony najwyraźniej też nie chciał zwlekać, jego ruchy stały się chaotyczne, również pocałunek. To nie potrwało długo. Gibbs poczuł, jak dzieciak w jego ramionach napiął wszystkie mięśnie i sapnął cicho, by zaraz potem zamienić się w bezwładne ciało. Ten stan był jednak tylko chwilowy, Tony znowu zaczął się o niego ocierać, dopóki też nie doszedł.

- Szlag. – wydyszał chłopak, opierając czoło o ramię Gibbsa. – Spuściłem się w spodnie. To się nie zdarzyło odkąd miałem 13 lat.

Gibbs uśmiechnął się, odsuwając od siebie Tony’ego, który wyglądał na usatysfakcjonowanego i zadowolonego z siebie.

- Udowodniłem ci, co potrafię?

- Jeden raz to trochę mało. – wyznał w zachęcającym tonie. – Ale muszę przyznać, że nie kłamałeś, usta masz dobre.

- Jeszcze ci nie pokazałem, co potrafię nimi zrobić. – Tony podszedł do niego i zaczął go stymulować przez wilgotne spodnie. Gibbs sam się zdziwił reakcją swojego ciała, które jeszcze nigdy nie zregenerowało się tak szybko. Nigdy na to nie narzekał, ale tak szybko to się nie zdarzało. – Co powiesz na to, żeby jutro znowu się spotkać?

- Jutro? A czemu nie dzisiaj?

Chłopak zaśmiał się i pocałował Gibbsa, który od razu przyciągnął go do siebie. Nie miał pojęcia, co w niego wstąpiło, rano na samą myśl o dzieciaku chciało mu się rzygać, a teraz się z nim całował i nie mógł przestać. Smarkacz był uzależniający jak narkotyki, które sprzedawał jego ojciec, nic dziwnego, że każdy wracał do niego po więcej. Gibbs nie sądził, by kiedykolwiek mógł zapomnieć o DiNozzo. Był zbyt dobry, by się go pozbyć lub wymazać z pamięci.

- Nagle się nie wzbraniasz? Jeśli czujesz się skołowany, bez obaw, to normalne. – Tony zbliżył usta do jego ucha i ugryzł je lekko. – Ja zawsze tak działam na ludzi. Raz mnie skosztują i już zawsze będą mnie chcieli.

- Jak narkotyk.

- Jak narkotyk. – przytaknął.

Całowali się jeszcze przez chwilę, Tony wciąż go dotykał i już po chwili Gibbs znowu był twardy, ale tym razem, wolałby coś więcej niż zwykłe ocieranie się o siebie niczym para narwanych nastolatków. Niestety dzieciak miał inne plany.

- Do zobaczenia jutro. Jeszcze zadzwonię. – wyszeptał i zniknął w klubie, zostawiając Gibbsa z niemałym problemem.

- Pieprzony smarkacz. – wysyczał przez zęby.

Tej nocy, śniły mu się zielone oczy DiNozzo i jego zachłanne usta.