118. Zielona heroina 15/26

Gibbs nie mógł uwierzyć we własne szczęście. Udało mu się zatrzymać przy sobie Tony’ego przez całe trzy miesiące. Z tego co powiedział mu Louis, był to rekord.

Dalej spotykał się z młodym studentem, z dnia na dzień lubił coraz bardziej jego towarzystwo, był miłą odskocznią od DiNozzo, który wciąż miał tylko seks w głowie. Gdy Gibbs powiedział mu o Louisie, stał się taki zazdrosny, że omal nie wydrapał chłopakowi oczu, gdy zobaczył ich razem na mieście. Gibbs musiał go później uspokajać w sypialni i zapewniać, że wcale nie pierdoli Louisa podczas gdy jemu nie pozwala na spotykanie się z innymi.

Podczas tych trzech miesięcy Gibbs doznał jednej porażki i jednego zwycięstwa. Udało mu się w końcu wyciągnąć nieco informacji o Tonym, który z każdym dniem ufał mu coraz bardziej. Dzieciak opowiedział mu trochę o swoich zainteresowaniach i dzieciństwie, z czego i tak większość zapewne była kłamstwem, zwłaszcza to drugie, ale miło było porozmawiać z nim o czymś innym niż o seksie.

Porażką było natomiast znalezienie mu innych rozrywek, na których mógł się skupić zamiast na uciechach seksualnych. Czasami oglądali filmy, ale rzadko kiedy udało im się dotrwać do końca. Tony nie mógł utrzymać rąk przy sobie.

Poza tym nie była to ciekawa rozrywka, no i była znana dzieciakowi. Gibbs chciał mu pokazać inne ciekawe rzeczy, ale Tony nie był zainteresowany.

Trzy miesiące wystarczyły, by Gibbs zrozumiał, a nawet polubił Tony’ego. Dalej był dla niego aroganckim, rozpieszczonym smarkaczem, ale dzieciak miał powody. Tony wyznał mu raz w tajemnicy, że ojciec zawsze dawał mu wszystko, czego chciał. Tłumaczyło to, czemu lubi żyć w luksusie. Gibbs chciał się jeszcze dowiedzieć, czy to zamiłowanie do seksu to też wynik jakiegoś zachowania z dzieciństwa, ale jeśli Tony nie kłamał co do swoich lat życia jako dziecko, to nic nie wywołało takiego zachowania.

Interesowało go też, czemu dzieciak tak bardzo boi się seksu analnego. Do tej pory go nie uprawiali, ograniczali się tylko oralnego i dotykania, nic więcej. Gdy kilka razy próbował coś w łóżku zdziałać w tym kierunku, Tony niemal wpadał w panikę dlatego po kilku próbach Gibbs ich zaprzestał. Nie chciał zepsuć wszystkiego, co udało mu się osiągnąć przez trzy miesiące, był już coraz bliżej dowodów. Poza tym nie chciał, żeby dzieciak przestał go lubić. Był naprawdę sympatyczny, gdy tego chciał.   

Mężczyzna, który trzy miesiące temu omal nie udusił Tony’ego pojawił się jeszcze wiele razy. Gibbs nie miał już wątpliwości, że to Roy. Któregoś dnia przyszedł znowu rano. Jego pukanie obudziło Gibbsa, który znowu poszedł podsłuchać rozmowę. Tony zwrócił się wtedy do niego po imieniu.

- Wynoś się, Roy, nie chcę kłopotów.

- Takim zachowaniem je sobie tworzysz.

Na szczęście nie doszło już więcej do rękoczynów, a Roy nigdy nie dowiedział się o jego obecności, choć podejrzewał, że mężczyzna i tak wie, że przychodzi do Tony’ego, który nigdy nie poruszał tego tematu. Na pytania Gibbsa o to kto pukał do drzwi albo kto dzwonił, zawsze odpowiadał, że obsługa albo znajomy.

Gibbs przeklinał sam siebie za swoją głupotę, już wcześniej mógł stwierdzić na pewno, że to Roy przychodzi, włoski akcent był aż nazbyt słyszalny. Czasami miał wrażenie, że mężczyzna go śledzi, ale do tej pory nic nie zauważył. Mimo to postanowił z tego powodu ograniczyć swoje spotkania z Louisem, nie chciał go narażać. Chłopak nie miał nic przeciwko, ostatnio sporo się uczył, więc tak czy inaczej nie miał zbyt dużo wolnego czasu.

Nie żeby Gibbs go miał, Tony chciał go mieć tylko dla siebie i zajmował każda jego chwilę. Gdy nie byli razem, ciągle wydzwaniał, tak jakby nie przywykł, że ktoś nie skacze wokół niego dzień i noc. Co pewnie było jedynym wyjaśnieniem tej zaborczości. 

Gibbs spędzał w apartamencie dzieciaka czasami cały dzień, często też nocował, a potem musiał posługiwać się szantażem, by wrócić do siebie. Nie za bardzo podobało się to wszystko dyrekcji. Jednego dnia Gibbs dostał kurierem paczkę, która oprócz nudnych, nic nie znaczących rupieci zawierała ukrytą wiadomość dla niego. Tom żądał, by zapraszał dzieciaka do siebie, gdzie były kamery, ale Gibbs zignorował rozkaz. Tony nie czuł się komfortowo w jego mieszkaniu, ciągle narzekał i był niespokojny, jakby zaraz ktoś miał go zabić. Nie chcąc ryzykować, Gibbs zgadzał się na spędzanie czasu u niego i nawet mu to nie przeszkadzało. Łóżko dzieciaka było bardzo wygodne.

Był poniedziałek, jako że Gibbs nie miał pracy, a Tony miał wieczne wakacje, to jak zwykle siedzieli w apartamencie. Podczas gdy dzieciak krzątał się przy odtwarzaczu muzyki, Gibbs zastanawiał się, jak zagospodarować czas na najbliższe dni. Zadanie wydawało się łatwe, ale w rzeczywistości było bardzo trudne, zwłaszcza że nie mógł się skupić, Tony go rozpraszał.

Gibbs zsunął się z kanapy i usiadł na podłodze, odwracając się do dzieciaka plecami. Teraz, gdy go nie widział, było dużo lepiej.

Spokój nie trwał długo, Tony nagle klasnął, wyraźnie czymś uradowany. Gibbs otworzył jedno z oczu, które dotąd miał zamknięte i zobaczył, jak Tony nagle uklęknął i zaczął iść w jego kierunku na czworaka, podczas gdy z głośników nagle wydobyła się muzyka, którą Gibbs poznał od razu. Mały gnojek, pomyślał. Już wiedział, że nie obejdzie się bez prysznica. Tony puścił Cher i to jedną z jej największych, komercyjnych piosenek. Czy mogło być coś gorszego?

Starał się nie patrzyć na dzieciaka, dać mu do zrozumienia, że nie ma na nic ochoty, ale Tony jak zwykle myślał tylko o sobie.
Wraz z ostatnimi słowami pierwszej zwrotki, Tony popchnął Gibbsa, tak że opierał się na łokciach, a potem ujął jego twarz w dłonie, całując krótko, by po chwili zejść z pocałunkami na szyję mężczyzny.

Na jeden krótki moment, Gibbs stracił oddech, gdy poczuł na sobie te ciepłe usta, które już niejednokrotnie pokazały, co potrafią. Uniósł drżącą dłoń i przesunął ja wzdłuż pleców Tony’ego, aż do głowy, gdzie zatopił palce w miękkie włosy i przycisnął chłopaka mocniej do siebie. Głos Cher wciąż wydobywał się z głośników. 

Tony znów pocałował go w usta, ale tym razem zrobił to bardziej namiętnie i dłużej, przejeżdżając językiem po rozchylonych wargach Gibbsa, by po chwili go pomiędzy nie wsunąć. Dłoń w jego włosach zacisnęła się mocniej, co skłoniło chłopaka do przywarcia do mężczyzny całym ciałem, siadając mu na biodrach.

Gibbs oparł się o kanapę, miał teraz wolne obie ręce, którymi natychmiast przycisnął biodra Tony’ego do swoich. Chłopak jęknął mu wprost do ust i przywarł do niego jeszcze bardziej.

Gibbs rozchylił poły koszuli Tony’ego, odsłaniając jego pierś, po której przejechał dłonią. Dzieciak uniósł się nieco, dając mu lepszy dostęp, z czego natychmiast skorzystał. Trącił palcem twardy już sutek, a ustami zaczął składać pocałunki na całym torsie, napawając się idealnymi mięśniami tuż pod skórą.

Tony ani na chwilę nie przestał go całować, tylko teraz robił to w głowę. Pomrukiwał cicho, gdy ręce Gibbsa masowały jego pierś, a usta drażniły rozgrzaną skórę. Z każdą chwilą czuł coraz większe podniecenie i ekstazę, to było po prostu zbyt dobre.

Gibbs ominął sutki, którymi dalej zajmowały się dłonie i całował coraz wyżej, aż doszedł do ust Tony’ego. Pocałowali się znowu, Tony z powrotem usiadł mu na biodrach i otarł się o nie swoimi jak najlepiej mógł, by po chwili powtórzyć ten ruch, a potem jeszcze raz i jeszcze raz. Uśmiechnął się do pocałunku, szepcząc cicho słowa piosenki, gdy poczuł na swoich pośladkach mocno zaciskającą się dłoń Gibbsa.

Kiedy obu było już trudno oddychać, Tony znów przerwał pocałunek, ale nie pozwolił, by ich usta nie były zajęte. Zaczęli całować się nawzajem po szyjach, gryźć je i ssać, zostawiając czerwone ślady, które przez noc nabrałyby jeszcze intensywniejszego koloru.

Tony kochał tego każdą minutę, czuł że jest już blisko i zaraz dojdzie. Stęknął i złapał mocno Gibbsa za włosy, boleśnie wręcz, przyciągając go jeszcze bliżej, by każdy fragment szyi doświadczył ust starszego mężczyzny. 

Gdy Cher znów zaśpiewała o całowaniu, Gibbs z niewielką brutalnością przyciągnął Tony’ego do ponownego pocałunku. Obaj odczuli ból, gdy ich zęby uderzyły o siebie, ale szybko o tym zapomnieli. Byli podnieceni do granic możliwości, oddechy przyspieszały im coraz bardziej, tak że z trudem łapali powietrze pomiędzy kolejnymi pocałunkami.

Obaj nasilili ruchy bioder, ocierając się o siebie coraz mocniej i szybciej w rytm piosenki, która zbliżała się już do końca.

Wystarczyło im jeszcze tylko kilka ruchów, by skończyć. Gibbs doszedł pierwszy, zamykając Tony’ego w żelaznym uścisku, gdy całe ciało odczuło ogromną rozkosz. Nie przestali się całować ani na chwilę, a gdy Tony także doszedł, dalej poruszali biodrami, chcąc poczuć ostatnie resztki przyjemności, która opuszczała ich ciała z każdą kolejną chwilą. W końcu pozostało już tylko zmęczenie i gorąco, skórę mieli mokrą od potu, koszula Tony’ego przykleiła mu się do ciała, opinając jego pierś.

Obaj ciężko dyszeli, dochodząc powoli do siebie. Gibbs oparł głowę o czoło dzieciaka i spojrzał w jego przymknięte oczy. Chłopak uśmiechnął się do niego zadziornie.

- Nie wiem, czy w twoich pocałunkach jest miłość, ale pożądanie na pewno – powiedział, sapiąc cicho. Z każdym wdechem czuł jak serce wali mu w piersi. – Jak ty to robisz, znowu spuściłem się w spodnie.

- Nie ty jeden. – Gibbs zerknął w dół, ale nie na długo. Nie potrafił zignorować zielonych oczu Tony’ego, które wciąż były zamglone z ekstazy. – Wiedziałem, że dużo potrafisz zrobić tymi ustami, ale dopiero teraz zdałem sobie sprawę, jakie są dobre.

Przesunął palcem po opuchniętych od pocałunków ustach Tony’ego, który natychmiast objął go wargami i zaczął ssać, pojękując i ocierając się zmysłowo o starszego mężczyznę.

Gibbs nie zamierzał pozwalać na to dzieciakowi. Wyciągnął palec, starając się ignorować podniecający dźwięk, który przy tym powstał. Nigdy nie narzekał na szybką regenerację organizmu po stosunku, ale nie miał po prostu siły na drugą rundę. W przeciwieństwie do Tony’ego, który - gdyby tylko mu pozwolić – uprawiałby seks kilka razy dziennie i to w krótkich odstępach czasu. Gibbs oddałby wiele, żeby znowu mieć te młodzieńcze, niekończące się hormony.

- Chodź – powiedział, spychając z siebie chłopaka. – Weźmiemy prysznic.

- Nie wołałbyś kąpieli? Obsługa przyniosła mi nowy płyn, ponoć mocno się pieni i ma przyjemny zapach.

- Nie mamy czasu, zabieram cię gdzieś – zdecydował. Orgazm pomógł mu oczyścić umysł i wymyślić sposób spędzania wolnego czasu.

Tony przyjrzał mu się z zainteresowaniem, idąc za nim do łazienki.

- Gdzie? – zapytał, zamykając za nimi drzwi.

- Zobaczysz.

Podekscytowany tajemnicą dzieciak szybko pomógł mu się rozebrać i razem weszli pod prysznic. Tony zaoferował, że go umyje. Wcale się nie zdziwił, gdy okazało się to kolejnym pretekstem do seksu. Koniec końców, dostał swoją drugą rundę.

Mark zaoferował, że ich zawiezie, ale Gibbs odmówił, wolał wziąć swój samochód. Tony od miesięcy namawiał go, by się nim przejechali, więc chciał w końcu spełnić jego prośbę. Poza tym chciał mieć zajęte ręce w czasie jazdy, na wypadek, gdyby dzieciak dalej był niezaspokojony.

Przez całą jazdę Tony komplementował samochód, od dźwięku silnika po nieznaczące szczegóły, takie jak schowek, który otwierał się bez zarzutów i zacięć. Kochał to auto, bez wątpienia.

Gibbs zatrzymał samochód po jakichś dziesięciu minutach jazdy. Wyłączył silnik i wysiadł. Tony do niego dołączył i cała jego ekscytacja związana z jazdą i niespodzianką ulotniła się w mgnieniu oka.

- Zoo? Żartujesz sobie? – zapytał, patrząc na wejście. – Ile według ciebie mam lat, dziewięć?

Gibbs mu nie odpowiedział tylko ruszył w kierunku kasy, nie słuchając narzekań dzieciaka na temat trywialnej rozrywki, jaką było zoo.

Tony stawiał się tylko do momentu, kiedy to Gibbs obiecał mu to później wynagrodzić w sypialni. Od razu dał się przekonać.

O dziwo obeszło się bez dalszego marudzenia, Tony z zainteresowaniem oglądał zwierzęta na wybiegach, tak jakby nigdy wcześniej nie widział ich poza telewizją. Gibbs aż nie mógł w to uwierzyć, po raz pierwszy odkąd się poznali, Tony skupił się na czymś, co nie miało związku z seksem i wydawał się czerpać z tego przyjemność. Wyglądał teraz jak normalny dzieciak i Gibbs czuł się dumny, że udało mu się do tego doprowadzić zwykłą wyprawą do zoo. Zaczęli robić jakieś postępy.

- Hej, chyba mnie lubi – powiedział nagle Tony, wskazując jelenia, który przyglądał mu się przekrzywiając głowę.

- Albo chce cię stratować.

- Niewykluczone.

Gibbs oparł się o barierkę i przyjrzał zachwyconemu wyrazowi twarzy Tony’ego. To było miłe widzieć go w takim stanie. Jego szczery uśmiech był sto razy lepszy niż arogancki, którego zwykle używał w rozmowie z każdym człowiekiem. Gdyby tylko mógł być taki cały czas, Gibbs nie miałby nic przeciwko, żeby cała ta sprawa się przeciągnęła. Z takim Tonym mógłby spędzać całe dnie, nie myśląc o tym, jak się od niego uwolnić.

- Kiedy byłem mały, ojciec często zabierał mnie do zoo – odezwał się, chcąc zacząć rozmowę. Przyjemność przyjemnością, ale wciąż miał zadanie do wykonania. Skłamał, ale to nie miało znaczenia, to miało tylko zachęcić dzieciaka do zwierzeń. Może dobry humor i przyjemna atmosfera okażą się lepszym sposobem niż dotychczasowe. 

- Mój nie, był zbyt zajęty swoimi interesami. Pierwszy raz jestem w zoo – przyznał. – A zawsze chciałem je zobaczyć.

Gibbs przytaknął ze zrozumieniem. Ta informacja nie była zbyt przydatna, ale z jakiegoś powodu go uszczęśliwiła. Ostatnimi czasy lubił się dowiadywać o dzieciaku nawet takich błahostek, jak ulubione danie czy film. Naprawdę chciał go poznać, nie tylko z powodu zadania czy zwykłej ciekawości.

- Moja mama lubiła żółwie.

Ta informacja zbiła Gibbsa z tropu. Byli teraz przy basenie z żółwiami, które stały w miejscu albo unosiły się spokojnie w wodzie. Uznałby tę informację za mało istotną, gdyby dotyczyła Seniora, ale to o matkę chodziło. Matkę, o której nikt nic nie wiedział, ani jak miała na imię ani co się z nią stało. 

- Myślałem, że nie znasz swojej matki – zauważył.

- Kłamałem.

To nie było raczej nic niezwykłego.

- Dlaczego?

- Nie wiem. – Tony odwrócił się od żółwi i spojrzał na niego. – Byłeś obcy, ledwo cię znałem.

- Wcale nie przeszkadzało ci to zaciągnąć mnie na tyły klubu.

- Wbrew pozorom narażasz się na większe niebezpieczeństwo opowiadając wszystko na swój temat obcej osobie niż pozwalając jej się przelecieć. – Tony zamilkł na chwilę. – Mama zmarła, gdy miałem dziesięć lat, a nie odeszła po moim urodzeniu.

- Co się stało? – Kierował nim zarówno obowiązek, jak i ciekawość oraz empatia. Chciał jakoś pocieszyć dzieciaka, który nagle stał się przygnębiony. Matka znaczyła dla niego więcej, niż wcześniej był skłonny przyznać.

- Przedawkowała narkotyki – odpowiedział i splunął obrzydzony. – Nienawidzę narkotyków.

Gibbs chciał mu wytknąć hipokryzję, ale to nie był najlepszy moment, oficjalnie wciąż nie wiedział, że Senior sprzedaje narkotyki, a poza tym Tony nie potrzebował teraz lekcji moralności.

- Przykro mi – przyznał. Chciał mu powiedzieć, że go rozumie, że też umarła mu matka, ale nie mógł. Może kiedyś mu o tym opowie, gdy już będzie po wszystkim.

- Nie pamiętam jej zbyt dobrze, nie mam jej żadnego zdjęcia, ale wiem, że była fajną mamą – mówił dalej. – Tata nigdy nie popierał jej metod wychowawczych. Chyba widać efekty, co?

Zrobiło mu się żal dzieciaka. Naprawdę i szczerze. Stracić matkę w tak młodym wieku to nic przyjemnego, dorośli ludzie często sobie z taką stratą nie radzą, a co dopiero dziecko. Gibbs zaczął się poważnie zastanawiać, czy to nie śmierć matki spowodowała, że Tony jest teraz tym, kim jest – rozpieszczonym, aroganckim dzieciakiem. Gdyby nie umarła, wpływ Seniora byłby mniejszy i Tony wyrósłby na normalnego dzieciaka. Ale to były tylko domysły, w dodatku nie poparte dobrymi dowodami. Dopóki nie pozna więcej szczegółów z życia dzieciaka, niczego nie będzie pewien. Mimo to na razie wolał myśleć, że zachowanie Tony’ego to tylko jego sposób na radzenie sobie ze śmiercią matki, próba zatarcia przykrych wspomnień czymś przyjemniejszym – w tym przypadku pieniędzmi i seksem.

To była kojąca myśl, naprawdę chciał wierzyć, że to prawda. Zaczynało mu zależeć na Tonym i chciał wierzyć, że chłopak nie jest zły, tylko po prostu zagubiony.

- Chodź – powiedział do niego i poklepał go po ramieniu. – Koniec na dzisiaj.

- Już? Jeszcze nie zobaczyliśmy podmorskiej wystawy!

- Możemy to zrobić jutro.

- I znowu będziemy kupować bilety?

- Masz dużo pieniędzy.

Tony uśmiechnął się dumnie.

- Fakt.

Wrócili do samochodu, Tony zaczął przeglądać zdjęcia na swoim telefonie, które zrobił podczas całego spaceru po terenie zoo.

- Wyślę kilka do ojca – zdecydował. – Ale to jak coś zjemy. Nie wiem jak ty, ale jestem strasznie głodny.

- Mam pewien pomysł na obiad.

Tony przyglądał mu się przez cały czas, kiedy piekł steki nad ogniem w kominku. Zaciekawiło go to, jak sam przyznał, pierwszy raz widział taki sposób robienia jedzenia. Oczywiście nie obeszło się bez marudzenia, Tony chciał coś zamówić u obsługi hotelu, ale Gibbs postawił na swoim i kazał tylko dostarczyć dwa steki.

Pomimo zainteresowania, dzieciak był sceptyczny, dopóki nie spróbował. Jęknął z zadowoleniem już przy pierwszym kęsie.

- Jethro, to najlepsza rzecz, jaką w życiu jadłem – przyznał z podziwem. – Ci kretyni z kuchni nie znają się na gotowaniu. Powinni ich zwolnić.

- Komplement z twoich ust, to coś niezwykłego.

- Cały czas prawię ci komplementy.

- To pierwszy, który nie dotyczył seksu.

Tony uśmiechnął się rozbawiony i kontynuował jedzenie, nie odzywając się więcej podczas reszty posiłku.

Do wieczora oglądali filmy, jakieś stare komedie, o których Gibbs po raz pierwszy słyszał. Tony znowu go zaskoczył i ani razu nie próbował doprowadzić do seksu. Gibbs stwierdził, że to wyprawa do zoo tak go wymęczyła.

Chłopak niechętnie puścił go do domu, przekonywał go, by został na noc – znowu. Gibbs był jednak nieugięty i wyszedł obiecując, że przyjdzie następnego dnia z samego rana.

Już w swoim własnym mieszkaniu, po odczytaniu wiadomości od Tony’ego, który życzył mu dobrej nocy, zaczął przeglądać Internet w poszukiwaniu jakichś ciekawych rozrywek odbywających się w Waszyngtonie. Jeśli jedna wyprawa do zoo zdziałała aż tyle, to był ciekaw, co dadzą mu kolejne. 
***
11 rozdziałów do końca. Sama nie wiem, czy to dużo czy mało, ale mam wrażenie, że mało. Przecież ja to niedawno zaczęłam pisać, skąd nagle te 15 rozdziałów? 
Planowany jest sequel, ale jeszcze nie mam dokładnie opracowanej fabuły, teraz pracuję nieco nad dużym opowiadaniem o Supernatural, więc nie mam za dużo czasu, by o tym myśleć. Ale postaram się, by sequel powstał. 
W środę zapraszam na MS, miniaturkę